West Coast

.. vervolg na Abel Tasman! (Abel Tasman bericht staat vóór deze)

Vanuit Tekaka, waar we verbleven na de Abel Tasman wandeling, zijn we richting de (natte) West Coast gereden. We gingen als eerst naar Hokitika via Punakaiki, waar de pancake rocks zijn.
Zodra we door de West Coast reden begon het enorm hard te regenen en ook het landschap veranderde in regenwoud. De pancake rocks zijn een kwartiertje lopen vanaf de snelweg, waar we gestopt zijn en met onze regenjassen zijn gaan kijken. Het zou zo zijn dat dit met woest weer nóg mooier was, en dat klopte! Doordat de zee zo hard tegen de rotsen aankwamen, kwam het water via blowholes eruit.

Can you see?

Daarna zijn we een broodje gaan eten bij het cafétje aan de snelweg, en daarna verder gegaan naar Hokitika. We kwamen daar aan het eind van de middag/begin avond aan en het begon al schemerig te worden, vooral met dat regenachtige weer. Het hostel waar we verbleven was niet heel gezellig, was vrij koude sfeer en we gingen de dag erna ook weer gewoon verder! We wilden eigenlijk naar Haast gaan, maar stopten even voor een pauze in het stadje Fox Glacier (dus bij de Fox Glacier, een gletsjer). Heel toevallig kwam net op dat moment het Nederlandse stel aanlopen dat we hadden ontmoet in één van de hutten tijdens de Abel Tasman track! Ze waren op weg om te Skydiven (parachute springen) en hebben we besloten een nachtje in Fox Glacier te blijven. Het was tenslotte hardstikke mooi zo naast een enorme berg. 'S avonds hadden we een leuke Duitse jongen ontmoet (serieus, het stikt hier van de Duitsers en mensen vragen automatisch al of je Duits bent) waar we de hele avond mee hebben gepraat.

Lars en ik onderweg naar Wanaka

De volgende ochtend ook weer verder gegaan, niet naar Haast, maar naar Wanaka. Een klein stadje met een enorm mooi uitzicht. Het hostel zag er echt heel luxe uit, wel de mooiste waar ik ben geweest, en was heel erg gezellig. We zijn daar een paar dagen gebleven, maar omdat het zo koud is en soms regent wordt het wat lastiger om dingen te gaan doen. De derde dag in Wanaka lag er opeens sneeuw op de bergtoppen, heel gaaf om te zien! Volgende maand, Juni, start het skiseizoen in Nieuw-Zeeland. Dus dat willen we misschien ook nog gaan doen.

Puzzel museum in Wanaka.

vóór... (in Wanaka)

en na!

Vandaag zijn we naar Queenstown gereden, was maar 1,5 uur rijden van Wanaka. We zitten dus nu heel zuid op het zuidereiland, en het wordt al echt winterachtig. Buiten is het zo koud brrrrr. Ook hier is het uitzicht echt zo mooi, kan er uren naar kijken. Queenstown is wel veel kleiner en minder druk als we hadden verwacht. Er zijn ook niet zoveel winkels, maar ik ga nog steeds proberen of ik misschien een baantje in de winkel kan vinden, vooral omdat het hoogseizoen nu over is.

Bijna in Queenstown

Terrasje

Verder hebben we nog niet veel plannen. Nou ja, genoeg plannen maar we moeten nog even kijken hoe en wat! Het is in ieder geval super mooi en ben helemaal tevreden. Nou dit was wel genoeg geupdated voor de komende tijd. Had eindelijk een keer normale Wi-Fi!

Groetjes uit Queenstown,

Sanne en Lars

Abel Tasman Coast Track

1 Mei zijn we teruggekomen van onze 4-daagse hike door het Abel Tasman National Park.
We hebben het echt heel erg leuk gehad daar en het was zo mooi om te zien!
De eerste dag begonnen we bij een klein plaatsje genaamd Marahau. Vanaf daar was het ongeveer 4 uur lopen naar de plek waar we gingen kamperen: de Anchorage campsite. Voor het eerst waren we ‘echte’ backpackers. We hadden allemaal hike spullen (waaronder backpacks) gekocht bij Kathmandu (allebei dezelfde spullen en dezelfde kleur. Dit vond Lars niet zo leuk J ) Ook hadden we boodschappen gedaan om de 4-daagse tocht te overleven. Dus met volgeladen rugzakken liepen we het eerste deel met ‘gemak’. Er was in het begin nog niet zoveel te zien omdat we voornamelijk door bos liepen, maar toch was het wel heel leuk. We kwamen aan op de camping en we ontmoette nog een Luxemburgs meisje en Belgische jongen waarmee we gezellig hebben gepraat.

 
De tweede dag werd de track wat moeilijker, meer heuveltjes op en af. De gehele track van dag 1 tot 4 liepen we langs de rotswand, en soms over het strand. Het was heerlijk zonnig en we vertrokken ongeveer om een uur of 11 van de camping richting de volgende verblijfplaats: de Bark Bay hut. Dit is een van de vele hutten die de overheid neerzet zodat mensen ergens kunnen slapen als ze een lange track doen. Deze hutten zijn echt back to basic, geen verlichting maar kaarsjes, geen elektrische kachel maar houtkacheltje, alles van hout en je moet zelf je gasbrander meenemen om eten op te warmen. Je slaapt in een bunk bed, dus twee lange rijen boven en beneden met matrasjes naast elkaar. Je neemt je eigen slaapzak mee en kiest een matras uit. De track werd steeds mooier, we hadden al veel meer mooie uitzichtpunten dan de dag ervoor! Toen we om een uur of 3 aankwamen in de hut zijn we het strand opgelopen en heeft Lars nog een snelle duik genomen in het koude water. We hebben de avond doorgebracht met twee Nederlanders. Heel leuk, want nadat we tegen elkaar hadden gezegd dat we nog geen een Nederlander waren tegengekomen in Nieuw-Zeeland de laatste tijd, kwamen we plotseling allemaal Nederlanders tegen!

Al ben ik een makkelijke slaper, Lars vond het echt totaal niet lekker om met een aantal andere mensen op een kamer te slapen. Gelukkig heeft hij een beetje kunnen slapen en vertrokken we de die dag al om 5:45am (’s  ochtends) om een tidal crossing te doen (ergens oversteken met laag tij).
De derde dag zijn we dus vroeg opgestaan en werd de track ook steeds iets mooier. Het water blauw, de stranden goud. De tidal crossing was maar heel klein, klein beetje natte voeten gekregen maar dat gaf niet zo erg. We kwamen nu al heel vroeg aan bij de volgende hut: Awaroa. We waren er al om 10 uur ‘s ochtends dus we hadden lekker lang de tijd om onze voeten te laten rusten. Net als de andere twee dagen hebben we deze dag ook 4 uur gelopen. De Awaroa hut vonden we het leukst. Er was een enorme groep kiwi meiden die voor school een cijfer kregen als ze gingen hiken, dus daar hebben we veel mee gepraat. Was echt heel gezellig! Niet alleen de hut was back to basic, ook de douche. Buiten was een douche met een houten/takkig hek eromheen en het water was ijskoud.
Het uitzicht hier was heel erg mooi, want we kwamen met laag tij aan en je zag het steeds meer vloed worden. 

De vierde dag hoefden we maar 1.5 uur te lopen (we hebben er uiteindelijk 2.5 uur over gedaan..) maar moesten we al om 05:45am opstaan om nog een tidal crossing te doen, een hele  grote! Het was namelijk weer laag tij dus we moesten de rivier weer oversteken. Onze voeten deden deze dag toch echt wel pijn! En er kwam nog een onverwachte lange heuvel op ons pad.. die hadden we niet zien aankomen. Uiteindelijk kwamen we aan in Toteranui waar we een watertaxi hadden besteld. We moesten nog 1.5 uur wachten voordat hij kwam. Was heel grappig, want wat we in 4 dagen hadden gelopen vaarden we nu in 1 uur weer helemaal terug. Hij vaarde ook nog langs een eilandje die dicht bij het land lag, Tonga Island, waar een zeehonden kolonie leeft. Er waren er echt enorm veel en eentje zwom ook eigenwijs naar de boot toe. De boot werd aan land op een aanhangwagentje gezet (we zaten er nog steeds in) en werden we naar het watertaxi bedrijf toe gereden. We moesten nog maar  10 minuutjes lopen naar de carpark waar onze auto stond, en vanuit daar reden we naar het heerlijk gezellige hostel waar we nu zitten (inclusief kat). 

 

We hebben het echt heel leuk gehad en zijn ondertussen alweer verder zuid gerezen.

Groetjes van ons uit Queenstown!