Abel Tasman Coast Track

1 Mei zijn we teruggekomen van onze 4-daagse hike door het Abel Tasman National Park.
We hebben het echt heel erg leuk gehad daar en het was zo mooi om te zien!
De eerste dag begonnen we bij een klein plaatsje genaamd Marahau. Vanaf daar was het ongeveer 4 uur lopen naar de plek waar we gingen kamperen: de Anchorage campsite. Voor het eerst waren we ‘echte’ backpackers. We hadden allemaal hike spullen (waaronder backpacks) gekocht bij Kathmandu (allebei dezelfde spullen en dezelfde kleur. Dit vond Lars niet zo leuk J ) Ook hadden we boodschappen gedaan om de 4-daagse tocht te overleven. Dus met volgeladen rugzakken liepen we het eerste deel met ‘gemak’. Er was in het begin nog niet zoveel te zien omdat we voornamelijk door bos liepen, maar toch was het wel heel leuk. We kwamen aan op de camping en we ontmoette nog een Luxemburgs meisje en Belgische jongen waarmee we gezellig hebben gepraat.

 
De tweede dag werd de track wat moeilijker, meer heuveltjes op en af. De gehele track van dag 1 tot 4 liepen we langs de rotswand, en soms over het strand. Het was heerlijk zonnig en we vertrokken ongeveer om een uur of 11 van de camping richting de volgende verblijfplaats: de Bark Bay hut. Dit is een van de vele hutten die de overheid neerzet zodat mensen ergens kunnen slapen als ze een lange track doen. Deze hutten zijn echt back to basic, geen verlichting maar kaarsjes, geen elektrische kachel maar houtkacheltje, alles van hout en je moet zelf je gasbrander meenemen om eten op te warmen. Je slaapt in een bunk bed, dus twee lange rijen boven en beneden met matrasjes naast elkaar. Je neemt je eigen slaapzak mee en kiest een matras uit. De track werd steeds mooier, we hadden al veel meer mooie uitzichtpunten dan de dag ervoor! Toen we om een uur of 3 aankwamen in de hut zijn we het strand opgelopen en heeft Lars nog een snelle duik genomen in het koude water. We hebben de avond doorgebracht met twee Nederlanders. Heel leuk, want nadat we tegen elkaar hadden gezegd dat we nog geen een Nederlander waren tegengekomen in Nieuw-Zeeland de laatste tijd, kwamen we plotseling allemaal Nederlanders tegen!

Al ben ik een makkelijke slaper, Lars vond het echt totaal niet lekker om met een aantal andere mensen op een kamer te slapen. Gelukkig heeft hij een beetje kunnen slapen en vertrokken we de die dag al om 5:45am (’s  ochtends) om een tidal crossing te doen (ergens oversteken met laag tij).
De derde dag zijn we dus vroeg opgestaan en werd de track ook steeds iets mooier. Het water blauw, de stranden goud. De tidal crossing was maar heel klein, klein beetje natte voeten gekregen maar dat gaf niet zo erg. We kwamen nu al heel vroeg aan bij de volgende hut: Awaroa. We waren er al om 10 uur ‘s ochtends dus we hadden lekker lang de tijd om onze voeten te laten rusten. Net als de andere twee dagen hebben we deze dag ook 4 uur gelopen. De Awaroa hut vonden we het leukst. Er was een enorme groep kiwi meiden die voor school een cijfer kregen als ze gingen hiken, dus daar hebben we veel mee gepraat. Was echt heel gezellig! Niet alleen de hut was back to basic, ook de douche. Buiten was een douche met een houten/takkig hek eromheen en het water was ijskoud.
Het uitzicht hier was heel erg mooi, want we kwamen met laag tij aan en je zag het steeds meer vloed worden. 

De vierde dag hoefden we maar 1.5 uur te lopen (we hebben er uiteindelijk 2.5 uur over gedaan..) maar moesten we al om 05:45am opstaan om nog een tidal crossing te doen, een hele  grote! Het was namelijk weer laag tij dus we moesten de rivier weer oversteken. Onze voeten deden deze dag toch echt wel pijn! En er kwam nog een onverwachte lange heuvel op ons pad.. die hadden we niet zien aankomen. Uiteindelijk kwamen we aan in Toteranui waar we een watertaxi hadden besteld. We moesten nog 1.5 uur wachten voordat hij kwam. Was heel grappig, want wat we in 4 dagen hadden gelopen vaarden we nu in 1 uur weer helemaal terug. Hij vaarde ook nog langs een eilandje die dicht bij het land lag, Tonga Island, waar een zeehonden kolonie leeft. Er waren er echt enorm veel en eentje zwom ook eigenwijs naar de boot toe. De boot werd aan land op een aanhangwagentje gezet (we zaten er nog steeds in) en werden we naar het watertaxi bedrijf toe gereden. We moesten nog maar  10 minuutjes lopen naar de carpark waar onze auto stond, en vanuit daar reden we naar het heerlijk gezellige hostel waar we nu zitten (inclusief kat). 

 

We hebben het echt heel leuk gehad en zijn ondertussen alweer verder zuid gerezen.

Groetjes van ons uit Queenstown!