Christmas greetz

Hoi hoi thuisfront!

De tijd gaat echt snel, maar het voelt alsof ik hier al veel langer ben dan het eigenlijk is. Ik ben nu namelijk al anderhalve maand van huis, en tweeënhalve week in Nieuw-Zeeland. Alles gaat helemaal goed hier. Het begint echt al een beetje als mijn thuis te voelen bij Peter, Kitty, Kevin en Quinn. Deze dagen hebben we veel gewinkeld, zijn we veel de stad in geweest, heb ik Kitty bijgestaan met boodschappen doen bij de Pak ’n Save en hebben we Christmas purchases (kerstinkopen) gedaan. De kadootjes liggen al onder de kerstboom! Wel vreemd dat wij hier 12 uur eerder kerst en oud en nieuw vieren dan in Nederland.
Ook ben ik samen met Kitty in de cabrio van Peter (the good life) naar Te Mata Peak geweest, een mooi punt in de bergen met uitzicht over Hastings en Bluff Hill (waar wij wonen) in Napier.
Alleen Peter was niet zo blij toen hij mijn iets te enthousiast opgesmeerde zonnebrandcrème  op zijn leren bekleding vond (en het er niet meer vanaf kreeg..). Oeps. Sorry Peter!
Ook ben ik met een paar mensen naar Splash Planet geweest, een waterpark in Hastings. Wat grappig is, is dat Splash Planet echt één van de grootste amusement parken in Nieuw-Zeeland schijnt te zijn. Bij ons is walibi al vrij klein, maar in Nieuw-Zeeland zou walibi echt heel groots zijn, liet ik me tenminste vertellen.

Ook heb ik sinds anderhalve week geleden een baantje gevonden! Het is niet het meest ideale baantje –aardBIJENplukken.. AUW- maar het verdient beter dan mijn baan in the Netherlands (sorry Karwei, maar jullie blijven wel het gezelligst!). Ik werk met een paar meiden uit Slowakije en Duitsland. Kitty brengt en haalt me elke ochtend, lief he?
Ik werk elke ochtend van maandag tot zaterdag een paar uurtjes, dus heb ik in de middagen nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Al moet ik zeggen dat ik best een beetje lui ben de laatste dagen. Of is dat gewoon altijd al een beetje zo geweest..? Nahhhh..
Als ik wat langer hier ben en meer Engels heb geleerd wil ik waarschijnlijk bij de Mitra 10 solliciteren. Dat is ongeveer hetzelfde als de Karwei, maar dan iets groter. Het heet dan ook de Mega Mitra 10.

Over mijn Engels gesproken:  ten eerste is het al lastiger dan ik in eerste instantie dacht. Maar omdat ik hier bij Nederlanders in huis woon, die contact hebben met zowaar elke Nederlander in Nieuw-Zeeland (wel erg gezellig) en die ook regelmatig bezoeken is het nog best lastig om elke dag Engels te oefenen. Ik ben naar de buurman gegaan die buitenlanders Engelse lessen geeft, die wilt wel met me oefenen en gesprekjes doen. Het accent hier is trouwens het lastigst. Omdat wij Amerikaans Engels gewent zijn is het Kiwi accent echt moeilijk te verstaan. De e spreken ze uit als i, bijvoorbeeld:
Seven = Siven
She Said = Shi Sid
Cheque = Chik

Dus je begrijpt als iemand zoiets zegt als: ‘Well, shi sid shi wasn’t wid at oll’ in plaats van: ‘Well, she said she wasn’t weird at all’ het best moeilijk is om iemand te begrijpen. Ik weet trouwens niet waarom ik deze zin koos.
Wat wel leuk is, is dat als je iets gaat afrekenen in de winkel, ze allemaal vragen hoe het met je gaat. ‘Hello, how are you?’ waarop je dan weer antwoord: ‘Good thanks, how are you?’ en zij zegt: ‘Fine thanks. Merry christmas’ ‘Thanks, you too!’. En dat dan overal.
Aangezien mijn reactie vermogen nog niet erg snel is, en ook niet weet of dat ooit gaat gebeuren (blame it on my ADD),  en mijn schaamte  voor mijn Nederlandse accent, weet ik nooit wat ik terug moet zeggen. Dus zeg ik maar: ‘How are you?’ als iemand aan mij vraagt: ‘How are you?’. En dan lief lachen en dan komt het allemaal goed. Het gaat in ieder geval wel iets anders dan in Nederland denk ik, hier nemen ze meer de tijd voor je.

Toch vind ik dat er niet zo heel veel verschillen zijn tussen   Nederlanders en Kiwi’s. Ze geven allebei niet graag geld uit.. meer weet ik even niet. Wat ik merk is dat bijvoorbeeld met barbecues de Kiwi’s en de Nederlanders goed met elkaar mengen. Ook heeft  bijna elke kiwi die je tegen komt ook wel op één of andere manier een connectie met Nederland. Hun oma’s, opa’s, broers of zussen komen bijvoorbeeld uit Nederland. Ook veel Kiwi’s getrouwd met Nederlanders en andersom.

Morgen is voor ons eerste kerstdag en kunnen Kitty en ik lekker uitslapen. Quinn kan niet wachten tot hij de kadootjes mag open maken! Daarna gaan we naar vrienden (Nederlands) van Peter en Kitty die hier ook in Napier wonen, waarvan hun vrienden (Nederlands) ook komen. Dan gaan we heerlijk barbequen, zoals de Nieuw-Zeelanders dat doen met kerst! Heb er al super veel zin in.
Tweede kerstdag gaan we denk ik met de familie gezellig kerst vieren.
En wat zijn jullie kerstplannen?

Alvast allemaal Happy Christmas en een enorm gelukkig  en gezond 2013 toegewenst!

Napier Paradise

Deze dagen ben ik veel met Kitty meegereden door Napier om de stad een beetje te leren kennen. Peter en Kitty gaan hier met nog een Nederlands stel om, waardoor ik weer een paar mensen heb leren kennen. De eerste dagen waren best lastig, omdat ik nu eindelijk wat tot rust kwam na de wilde dagen in Sydney. Alhoewel.. tot rust.. de tweede dag dat ik hier was werd ik ’s ochtends gewekt door moedertje natuur. Dacht ik even dat er iemand mijn bed heen en weer wiebelde, tot ik ook de spiegel naast me zag trillen. Kitty kwam paniekend binnen: ‘Gaat het?!’ Wauw, mijn eerste aardbeving al na de tweede dag, super vet. Nu ik mensen heb ontmoet is het al wat minder lastig. Bonnie is de dochter van de vrienden van P&K. Zij is ook Nederlands, maar praat meer Engels. Ik was samen met haar en haar vriend Robert, en Stefan uit Hoogkarspel die bij de ouders van Bonnie in huis woont, gaan zwemmen in de local swimming pool. De dag erna hebben ze me uitgenodigd voor mijn eerste Kiwi BBQ, en daarna zijn we in onze tuin wezen zwemmen (nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen. Zou je zwembaden ook kunnen vervoeren in het vliegtuig naar NL?).

Ook zijn we van de week naar Waipatiki Beach geweest, waarvoor je eerst door de bergen heen moet. Daarna kun je een wandeling maken via een pad die boven langs de berg loopt. Echt een mooi uitzicht over de helder blauw/groene zee en groene bergen.. Already love New-Zealand.

Vandaag heb ik mijn Kiwi bankrekening geopend en ben ik met Kit de stad in geweest. Napier is echt een leuk plaatsje, niet te druk maar ook niet te rustig. Er zijn veel leuke winkels dus dat wordt mezelf inhouden.. Ondertussen ben ik nog opzoek naar een autotje om lekker het land mee door te kunnen rijden, en een baan of course. Ik hoorde dat het nogal een drukke periode is, dus dat wordt hard zoeken! Aan het einde van de dag heb ik nog heerlijk genoten van het zwembad in de tuin samen met Quinn. Echt genieten dus!

Ozzies VS. Kiwis

 De dagen in Sydney even verkort.. heb nog veel in te halen maar heb nu eindelijk Wi-Fi.
De laatste dagen in Sydney waren echt super. Heb veel mensen ontmoet, heb het nachtleven leren kennen (and the day after) en nieuwe delen van Sydney zoals Chinatown. Ook veel in het park gezeten. Omelli’s is een bekende pub waar ze soms karaoke avonden hebben en best veel mensen naartoe komen. Echt super. Heb ook Goldfish leren kennen, super club met veel house music. Op het laatst trokken we ook met mensen uit de nieuwe Australian Backpackers groep op, dus je leert eigenlijk telkens weer mensen kennen. En oja, ik schijn als Brit Dekker te praten, West-Fries blijkt een opmerkelijk accent te zijn, vooral omdat er veel mensen uit Zuid-Holland waren.
In Chinatown heb je net zoals de zwarte markt, Peggie’s Market. We zijn ook naar Bondi Beach geweest, het strand dat altijd uitgezonden wordt op televisie met die lifeguards. (vind ik niet erg).

Bondi Beach

Bondi Beach (Let niet op mijn vetjes)

Maar nu eindelijk heb ik mijn bestemming bereikt: Napier New-Zealand. De reis van Sydney naar Auckland verliep niet erg soepel. Het vliegtuig vertrok al laat uit Sydney, en toen we eindelijk dachten aangekomen te zijn bleek dat er net een tornado was geweest in Auckland.. dat maak je ook niet elke dag mee. Dus moesten we nog heel lang in het vliegtuig wachten, waardoor ik bijna mijn vlucht van Auckland naar Napier had gemist.

Packing my bags. Moet een zielig gezicht voorstellen hihi.

 Gelukkig had elk vliegtuig op Auckland Airport vertraging, dus toen ik net was ingecheckt kon ik meteen door naar het vliegtuig(je). Echt een super klein vliegtuig met maar 55 personen. Gelukkig was dat nog maar een uurtje vliegen, dus eindelijk in Napier aangekomen moest ik nog even wachten tot mijn oom, tante en neefje klaarstonden. En eindelijk, kon ik met ze mee naar huis. Ik was helemaal kapot, en omdat ik in het donker aankwam had ik geen idee waar ik was en hoe Napier eruit zou zien.
’S avonds hebben we nog met z’n viertjes aan tafel gezeten, heb ik de lekkerste douche ooit genomen en heb ik in het lekkerste en zachtste bed ooit gelegen. Alles na dat hostel was een luxe..
Toen ik wakker werd wist ik weer waarvoor ik kwam. Ik hoorde vogels, die we in Nederland niet horen. Ik liep door de kamer en zag een ongelooflijk mooi uitzicht.. wauuuuw..

Net alsof je midden in de bush bush zit, en je kan gewoon letterlijk wandelen in de tuin. (en zwemmen.. hihi) Dat wordt heerlijk tot rust komen de komende dagen!
Vanmiddag heeft Kitty me even rondgereden door Napier. Voor hen is het misschien al allemaal normaal, maar het uitzicht is echt zo zo mooi. Het water is zo’n mooie kleur en in de verte zie je allemaal bergen. Ook de huizen zijn heel uitgestrekt en er is veel natuur, niet alles is zo op elkaar gebouwd. Het huis van Peter en Kitty is ook heel groot en hoog, dus wat een vrijheid zeg!
Heerlijk dat ik nu hier ben. Sydney was geweldig, maar Nieuw-Zeeland is mijn goal en je ziet hier al veel meer van de natuur dan in de binnenstad van Sydney. 

Heb net nog even internet op mijn mobiel geregeld, en heb een nieuw NZ nummer (klik hier).
Vind het nog steeds onwerkelijk dat ik nu écht aan de andere kant van de aardbol ben, en ook wel

een beetje bang om in het diepe te springen en contact te gaan zoeken met de locals en daadwerkelijk te gaan werken. Kitty dacht dat ik misschien bij Mitra 10 kon gaan werken als service medewerkster, omdat ik bij Karwei gewerkt heb. Maar heb geen idee wat alle termen in het Engels zijn...
Maarja, zoals ze zeggen: no worries. Ik kan tenminste nog even genieten van het uitzicht!